Windstil
Windstil
gevangen in het schemer
tussen plukken wit en grijs
valt de stilte van de wind
als oude rust en wijs
als waren ooit één geheel
lieflijk koesterend
nooit elkaar te veel
nog zwermen zij
liefdevol zorgeloos
beroeren het hart
wat ooit één was
is nooit meer apart
11-07-2006
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juli 11, 2006 21:49 |
| supermooi | |
| (rottig)appeltje: | Dinsdag, juli 11, 2006 20:48 |
| heel mooi!! liefliefs appeltje |
|
| Klaes: | Dinsdag, juli 11, 2006 19:19 |
| bruisend gedicht in windstil groet/klaes |
|
| switi lobi: | Dinsdag, juli 11, 2006 17:17 |
| Ik voel een geborgenheid hier in......Liefsliefs, switi lobi | |
| fran92: | Dinsdag, juli 11, 2006 17:16 |
| wouw heel mooi geschreven! liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||