Pijn
Mijn voeten doen zeer
zeer door de baren
Maar ik blijf doorlopen
op dezelfde weg
Maar de blaren worden groter
en de pijn wordt onverdraagzaam
en toch loop ik door
totdat ik op mijn knieen val
kruipend door het zand
Mijn knieen bloeden
Ik kan niet meer
Ik geeft het op
En val neer op de grond
Mensen lopen voorbij
niemand die het ziet
maar ik ben dood
zeer door de baren
Maar ik blijf doorlopen
op dezelfde weg
Maar de blaren worden groter
en de pijn wordt onverdraagzaam
en toch loop ik door
totdat ik op mijn knieen val
kruipend door het zand
Mijn knieen bloeden
Ik kan niet meer
Ik geeft het op
En val neer op de grond
Mensen lopen voorbij
niemand die het ziet
maar ik ben dood
Reacties op dit gedicht
| chichi: | Zondag, december 16, 2001 12:54 |
| Is wel depri he..maar ook weer erg mooi... *take care* xxx chichi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Worteltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 december 2001 | ||
| Thema's: | ||