Mijn Honden Gezinnetje

Zij kijkt met haar twee bruine ogen
Mij vragend aan
Met andere woorden weet je het
Het is tijd ze gaan komen
Geruststellend aaiend over haar harde bolle buik
Voel ik de pups bewegen
En ik weet, Dat zij weet, Dat ik het weet
Dat zij snel nieuw leven zal gaan geven
Het eerste pupje word geboren
Maar er zouden er nog vier volgen

Vijf jonge hondjes vertederen mijn hart
Hulpeloze roze kleine biggetjes
Oogjes gesloten oortjes dicht
Ze krijgen in ieder geval
Een liefdevolle start
Vertederend, Zoals ze op een kluitje
Bij elkaar liggen te slapen
En moeder verzorgend haar jonge kroost
Is aan het bewaken
Want het is papa nog helemaal niet toegestaan
Om even te kijken bij zijn kroost
Nu weert ze hem nog, maar niet lang
Want als de pups
De wereld in gaan kijken
En de geluiden gaan herkennen
Is het papa wel toegestaan
Om ze te wassen en tot troost te zijn
En mag hij ze eindelijk is gaan verkennen
Ze is slim
Want dan heeft zij is rust
Voor een paar uur
Want papa is er nu die ze sust
De natuur
Zijn gang laten gaan
Alleen maar observeren
Het dierlijk instinct van haar
En van papa niet te vergeten
Weten precies wat of ze moeten doen
Voor die kleine hulpeloze wezentjes
Daar kunnen wij mensen
Nog een hoop van leren
Zij geven liefde en warmte
Zij zullen zich niet tegen je keren
Ben je is boos
Zij komen altijd weer bij je terug
Hun trouw daar kan je van op aan
Ze geven mij een innerlijke kalmte
Zij laten je niet in de kou staan
Nee zij voelen je juist aan
Ze blijven altijd naast je staan
Door die eigenschappen is het
Dat ik zoveel van ze hou
En blijf ik.
Ook hun trouw

Al wankelend wandelen de kleine pups
Langzaam de wereld in
en weten ons al snel te vinden
Geen rust meer
Ze zijn zovele malen groter geworden
Als in het begin
Het zijn kleine bolletjes wol op korte pootjes
Die door de kamer wandelen
Ze weten van wanten maar wankelen
Echt nog aan alle kanten
Ze zijn zo slim om in de handen te komen
waar ze zich zo graag vertoeven
Want die handen kan je mee spelen
Je hoeft je dan met vijf
Echt niet te vervelen
Het groeit zo snel, dus van de liefde
Die zij me geven zal ik genieten
Elke dag maar weer
Want we zullen, ze ook snel af moeten geven
Dan komen er mensen
De pups bezoeken en eentje uitzoeken
Die zijn vrolijk en spontaan
Ze weten nog niet het verdriet
wat hun te wachten staat
De moeder zij zal weer gaan zoeken
En het lijkt wel of ze het hoort
Het gehuil van haar pup elders midden in de nacht
Het verdriet van haar te moeten zien
Telken weer als een pup het huis gaat verlaten
Dat heeft ze dan al gelijk in de gaten
het brak mijn hart telkens weer
Daarom wil ik nooit geen pups meer
Maar ik genoot van elke pup
Telkens weer

Bedankt Tasha en Dommel voor jullie liefde

Jet