Het onbekende meisje
.
Ze opende haar ogen.
Wat ze zag was triest.
De weerman had weer eens gelogen.
Door het raam kwam een zachte bries.
De regen drupte met spetters op haar bed.
Ze wist dat het onnodig was te verzetten.
Nooit had iemand de moeite genomen op haar te letten.
Maar haar besef was sterk en kwam al snel.
Dit leven is haar niet waardig.
Dit leven is een hel.
----------------------------------------------
Ze opende haar ogen.
Wat ze zag was triest.
De weerman had weer eens gelogen.
Door het raam kwam een zachte bries.
De regen drupte met spetters op haar bed.
Ze wist dat het onnodig was te verzetten.
Nooit had iemand de moeite genomen op haar te letten.
Maar haar besef was sterk en kwam al snel.
Dit leven is haar niet waardig.
Dit leven is een hel.
----------------------------------------------
Reacties op dit gedicht
| ...papillon...: | Woensdag, juli 12, 2006 20:55 |
| mooi verwoord! liefs, han |
|
| dr0mertj*: | Woensdag, juli 12, 2006 20:21 |
| beetj zwaarmoeid maahr wel heel mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: angels&dreamer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||