Met ijzeren kettingen …, aan de vragen vastgebonden…
Door onwetendheid aan een kruis met stalen pinnen vastgenageld..
In de antwoorden verdwaalt…, en nooit meer terug gevonden…
De tranen vallen neer, zoals pijn wat naar onder uit de hemel hagelt…
Met scherpe stukken glas……zijn mijn herinneringen gekrast….
Bloed liet ik voor de pijn stromen en verdriet hield mij gevangen in mijn dromen..
Haat laat mij aan touw, wat is gevlochten van rozendoornen hangen…
En de engte vreest mij alsof ik gesloten zit tussen 4 muren….
De dagen zitten verstrikt tussen de gewoontes en drangen…
En mijn schaduw werd verbrandt in de aller heetste vuren..
Lijden en kwellingen zijn nu mijn grootste verlangen…
De pijn mag oneindig duren…
Met ijzeren kettingen …, aan de vragen vastgebonden…
Door onwetendheid aan een kruis met stalen pinnen vastgenageld..
In de antwoorden verdwaalt…, en nooit meer terug gevonden…
De pijn is de tik…….voor de klok in de volgende ronden…