mijn leven
Mijn leven
Kon ik mijn leven maar sturen met alleen het verstand,
zodat ik nu niet het gevoel had ik zweef nu op een rand.
Een diepe afgrond sta ik voor en vraag me af of ik hieraan moet toegeven,
Wat heeft het voor nut om voor altijd maar zo te blijven leven.
Kon ik het leven maar sturen zonder gevoelens in mijn hart,
Zonder pijn en verdriet en gedachtes die je steeds meer verwart.
Het verstand zal het toch weer van het hart winnen,
het gevoel sluit ik voor eeuwig op in mijn hart voor eeuwig van binnen.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, juli 13, 2006 10:05 |
| Ik juist niet. Ik leef enkel naar en volgens mijn gevoel. En verstand ... Wat is dat? Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
| *broken inside*: | Donderdag, juli 13, 2006 08:46 |
| heel mooi geschreven, hoop dat je er snel anders overdenkt, ik wil altijd naar je luistere dus je mag me altijd mailen als je dat wil ookal ken ik je niet liefs,... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jacqie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||