weerhaak
doorgewinterd zijn
in al de seizoenen
klinkt eigenlijk vreemd
echter toch voelt het zo
bestand tegen onverwacht
ogen rug gekweekt
antennes sprietend overal
al lief ik mijn vak
edoch, is de werkjas uit
en sluit de deur bewust
achter mij, losgelaten
verwaaid met de wind
indrukken hoe miniem
ze blijven soms hangen
als een weerhaak
in mijn spartelende ik
| sunset: | Vrijdag, juli 14, 2006 19:48 |
| Je kunt het niet eenvoudig van je afstropen, jouw tweede ''vel''. Treffend, tonend dit. Liefs en mijn genegenheid voor en met je, sunset |
|
| xavion: | Vrijdag, juli 14, 2006 12:03 |
| Even heerlijk genieten dan maar van je vrije tijd... ;) Graag gelezen! Lieve liefs, XaVioN |
|
| vivika: | Vrijdag, juli 14, 2006 11:27 |
| knap geschreven liefs |
|
| lommert: | Vrijdag, juli 14, 2006 09:01 |
| je bent deel van ( mijn) de wereld;)....prachtig gedicht..indrukken ...ze bepalen soms je hele dag xxxliefs willem |
|
| hiljaa: | Vrijdag, juli 14, 2006 08:19 |
| spartelend gelezen ook ik elke avond mooi verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| secunde: | Vrijdag, juli 14, 2006 01:31 |
| Mooi geschreven Secunde |
|
| lachebekje1988: | Vrijdag, juli 14, 2006 00:20 |
| Mooi geschreven ik heb dat ook wel eens! Wat voor werkt doet u? Truste en knuf! |
|
| Rien de Heer: | Vrijdag, juli 14, 2006 00:20 |
| Ik denk dat ieder voelend mens dat wel heeft.....jij dus ook..niets om je zorgen over te maken.... Groetjes en trusten, Rien. |
|
| Raira (Ria): | Vrijdag, juli 14, 2006 00:18 |
| ja ...dat is de voelsmens die jij bent niet alles zomaar achter laten werk is werk maar in dit vak is er meer dan zakelijkheid...ook menselijkheid liefs knufff Ria |
|
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||