De telefoon ging, kwart over tien
Een zachte stem met tranen misschien..
De woorden; remor is dood
Elke x dat ik mijn hoofd weer stoot
Ik mis je zo erg,
Nu is het dat ik weer alles verberg
Verdomme waarom ;
waarom was ik blind waar was ik stom
Ik had je niet alleen mogen laten
Ik had nog altijd met je kunnen praten
Jou pad, jou keuzen. zo veel pijn
Je wou hier niet meer zijn..
Lieve remor
Ik zou een moord willen plegen om te weten hoe het met je is,
en om te vertellen hoe verdomd erg ik jou mis!!
Van deze tegen slag een veelste harde klap gekregen
Hoe kon je deze optie overwegen
Zelfmoord, het galmd maar weer door mijn hoofd
In eerste instantie had ik het niet geloofd
Ik mis je, ik mis je . ik blijf maar huilen
Ik kan me nu niet meer verschuilen
Die woorden die me altijd weer aant lache maakten
Die lieve re' die nu z'n leven staakten
Die stoute lach van jou
Vergeet niet dat ik van je hou!!
Ik mis alles aan je, ik wou dat ik je nog even kon zien
En je kon vertellen dat ik je miste misschien
__ dit gedicht heb ik geschreven naar aanleiding van een vriend van mij.
Remor 01-11-1985 * 10-07-2006
GONE BUT NOT FORGOTTEN!!!!!!!!!