afscheid zonder einde
Net voor ik mijn ogen sloot
En me liet opslorpen
In mijn droomwereld
Zei ik mijn gebed
..niet naar de zo geprezen God
-die volgens mij noch een naam nog een lichaam bekleed –
maar naar het zieltje van mijn geliefde
dat elke avond rondzweeft doorheen mijn gedachten
en dat me geruststelt voor weer een nieuwe dag
ik bad zoals telkens weer
om zijn terugkeer
maar het enige wat ik bekomen kon
was een flauw teken van leven
ik weet dat hij nog een plaatsje bezit in mijn hart
waar hij elke dag een nieuw zaadje plant
om me sterker te maken
ik moet verdergaan
nog deze nacht zal ik van je dromen
maar morgen ga ik verder
en is het morgen niet
dan wel de dag erna
En me liet opslorpen
In mijn droomwereld
Zei ik mijn gebed
..niet naar de zo geprezen God
-die volgens mij noch een naam nog een lichaam bekleed –
maar naar het zieltje van mijn geliefde
dat elke avond rondzweeft doorheen mijn gedachten
en dat me geruststelt voor weer een nieuwe dag
ik bad zoals telkens weer
om zijn terugkeer
maar het enige wat ik bekomen kon
was een flauw teken van leven
ik weet dat hij nog een plaatsje bezit in mijn hart
waar hij elke dag een nieuw zaadje plant
om me sterker te maken
ik moet verdergaan
nog deze nacht zal ik van je dromen
maar morgen ga ik verder
en is het morgen niet
dan wel de dag erna
Reacties op dit gedicht
| Bitanem: | Zondag, januari 20, 2002 13:21 |
| Wauw... Ik heb een vriend verloren aan een ziekte en ik dit gedicht opende mijn hart naar hem toe... Bedankt!!!! Bitanem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: BlackBecks | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2001 | ||
| Thema's: | ||