Ik zit naast je...
Voor een keer sta ik er niet alleen voor
Je vraagt hoe het met me gaat...
"Moeilijk, maar ik red me wel" antwoord ik zo lachend en zelfzeker mogelijk
Ik kijk je niet aan...
Bang dat men ogen je de waarheid zouden verraden
Ik kan geen antwoord geven op de vragen die je me stelt
De woorden blijven dicht bij men hart vastzitten...
Mijn gevoel voor jou zou je niet begrijpen...
Ik ben al blij dat je er even was voor mij...
Dat je even naast mij stond en vroeg hoe het met me ging...
Want straks vertrek je
En sta ik er weer alleen voor...