Waanzin
Waanzin
De waanzin van de mensheid
is als een lichaam zonder huid
wartaal van schreeuwende stemmen
een onbewoonbaar verklaard huis
Ik zag je wel, tussen de bulten
van juist die ene kameel,
in de gele woestenij
Je hoofd half zichtbaar
maar verhit ondanks hoofddoek
aarzelend keek je nog opzij
En wat zag je?
Een weerspiegeling
in de lucht, je dacht,
kijk water
Je sprong van het beest
en belandde
in het zand
met je verdronken snater
Reacties op dit gedicht
| elze: | Maandag, juli 17, 2006 11:25 |
| super,,,,,,ach en klaes moet niet zoveel vragen,,ik weet wel welk woestijn kuslaifs,,elze |
|
| Klaes: | Zaterdag, juli 15, 2006 19:19 |
| in welke woestijn speelde dit af? groet/klaes |
|
| hiljaa: | Zaterdag, juli 15, 2006 09:05 |
| ;) knufliefs--hiljaa-- |
|
| tulpje: | Vrijdag, juli 14, 2006 22:13 |
| prachtig mooi geschreven zeg en zo mooi verwoord liefs en knuffs tulpje |
|
| flores: | Vrijdag, juli 14, 2006 21:44 |
| Laat waanzin maar mijn noodlot zijn... *knipoog* Spaterdespat Mooi toch? Hahahaha |
|
| lommert: | Vrijdag, juli 14, 2006 21:42 |
| Je sprong van het beest??en dan als een lichaam zonder huid...ik zie er wel een sprookje in :) xxliefs willem |
|
| Lia van der Fluit (L!@): | Vrijdag, juli 14, 2006 21:39 |
| waanzinnig dus,,,hihi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||