Wolk, waarom huil je?
Het huilt.
Dag in dag uit.
De hemel open gescheurt.
Terwijl het donker grijze de aarde kleurt.
Alles doorweekt van dikke tranen.
Die zich door het bladerdek van bomen een weg banen.
Nergens meer een plek om te schuilen.
De wolken blijven maar huilen.
Reacties op dit gedicht
| meisjuhh: | Zaterdag, juli 15, 2006 19:29 |
| pijnlijk en verdrietig! huilen lucht wel op... sterkte! liefs meisjuhh | |
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 15, 2006 18:28 |
| je vrerdiet en éénzaamheid zo voelbaar | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ermena | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||