al die gestorven levens
Ik verpacht dit leven
aan de wortel van het onzelf
en al streeft het doel naar het baken
doch is mijn herinnering de voortgang
van het streven
dat mij in een altruïstisch eenvoud
de doornen schouwt die mij strelen
wanneer ik mij plezier in onmacht
en verdriet – en zelf mijn gestorven
levens wakkeren aan mijn zij -
Ach en die bezoedelingen die
nog steeds in ogen staan verdwijnen
met de laatste maan wanneer zij
zich inkwartiert om met mij eonen
ver te reizen
HIJ&ZIJ: | Maandag, juli 17, 2006 11:49 |
Zeg, ik ben geen bibliotheekmens, wel blond en vrouw, maar een paar woorden begrijp ik niet (al kan ik het wel uit de context halen) x |
|
Lia van der Fluit (L!@): | Zaterdag, juli 15, 2006 22:51 |
oh ja...doekeltje van mie natuurlijk,,, | |
Lia van der Fluit (L!@): | Zaterdag, juli 15, 2006 22:51 |
ik heb mijn paspoort gevonden,,,,mag ik mee? hihi,,, | |
hiljaa: | Zaterdag, juli 15, 2006 21:33 |
sorrie maar zal het morgen nog eens lezen...! ben te moe denk ik om het goed te begrijpen! knufliefs--hiljaa-- |
|
Winna: | Zaterdag, juli 15, 2006 21:21 |
Elze! wow... pleased to meet you in October! |
|
Klaes: | Zaterdag, juli 15, 2006 21:15 |
verpachten levert geld op,wat moet je daar mee bakens moet je vaak verzetten,dus zou ik er maar niet naar streven altruïstisch gebruik je vaker in jouw gedichten wat heb je daar mee? gelukkig staat er eonen dacht eest aan oenen groet/klaes |
|
_Zonneschijn_: | Zaterdag, juli 15, 2006 19:51 |
Weer zo schitterend verwoord! Liefs |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 15 juli 2006 | ||
Thema's: |