Zelfmoord
Eenzaam en alleen
sta ik ’s nachts
bij een viaduct
Na te denken over m’n leven
over wat het nu allemaal voor zin heeft
Ik voel me nutteloos en leeg
Ik stap over de railing
zeven meter onder me, razen de auto’s voorbij
Ik wil niet meer, wat houdt me vast?
Flitsen van m’n leven gaan aan me voorbij,
ik en m’n vader, stoeiend op bed
m’n kleine broertje, spelend met een auto
het gezicht van m’n lieve verloofde
Ik wil niet springen, maar toch ook wel
Nee, ik kan het niet, ik hou teveel van d’r
Ik kan haar niet achterlaten,
Want dan ben ik haar kwijt