en als ik
En als ik dan niets meer ben
dan een foto op de schoorsteen
of een grafzerk op het kerkhof
vergeet dan niet
hoe ik van de bloemen hield
van de sneeuw
en van de regen
hoe ik van mensen hield
van kinderen
en van dieren
lees mij dan in de tuin
in de kelk van een bloem
of op het blad van een plataan
als ik ben moeten gaan.
Edith Oeyen
dan een foto op de schoorsteen
of een grafzerk op het kerkhof
vergeet dan niet
hoe ik van de bloemen hield
van de sneeuw
en van de regen
hoe ik van mensen hield
van kinderen
en van dieren
lees mij dan in de tuin
in de kelk van een bloem
of op het blad van een plataan
als ik ben moeten gaan.
Edith Oeyen
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Dinsdag, juli 18, 2006 08:08 |
| zacht krassende woorden hier..... groet/klaes |
|
| sunset: | Zondag, juli 16, 2006 14:14 |
| Wohw! Voelbaar integer mooi dit. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| appelboom: | Zondag, juli 16, 2006 12:44 |
| Ik heb er niet veel woorden voor, omdat dit gewoon geweldig geschreven is... : geweldig liefs appelboom |
|
| (rottig)appeltje: | Zondag, juli 16, 2006 12:41 |
| Prachtig, werkelijk prachtig verwoord, erg, erg moooi!!! liefliefs appeltje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: edith oeyen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||