Ik zag jullie zitten
met zijn drieen bij elkaar
Als een gelukkig gezin
voor mij was het te zwaar
Ik klapte dicht
en tranen gingen stromen
Raakte in paniek
jullie mochten niet naar mij komen
Hij zag mij niet zitten
en rende me voorbij
Ik keek naar zijn gezichtje
zijn oogjes straalde blij
Ik draaide mijn hoofd weg
en liep langs hem heen
Ik brak van binnen
mijn hart veranderde in steen
Ik liep voorbij zonder iets te zeggen
ik werd verscheurd door een intense pijn
Voor de zoveelste keer vraag ik me af
waarom het zo heeft moeten zijn
*Ik heb al 4 jaar geen contact met me vader, sinds kort wel met me stiefmoeder en halfbroertje. Van het weekend zag ik ze zitten met elkaar en om mijn kleine broertje voorbij te moeten lopen zonder iets te zeggen, deed zoveel pijn! Maar ik had geen andere keus.. Het deed pijn om hun met zijn drieen te zien, omdat me stiefmoeder verteld heeft dat zij ook geen contact meer heeft met papa.. nog meer leugens:( Kleine boef, het spijt me dat ik niets zei, ik hou van je, broertje*