Dit gedicht schrijf ik voor een vriendin voor mij die vorige week haar moeder heeft verloren RIP : *08-07-06*
Het leven zal niet meer het zelfde zijn
Nu dat jij onverwachts alles achterliet
Waarom jij? Ik snap het niet
Zoals die bestuurder, die z'n portier open deed
En ook die van die bestelbus die jou meteen aanreed
Helaas mocht het niet baten
Jij heb nu ons verlaten
Wat eigenlijk heel oneerlijk is
En elke dag word het steeds erger dat gemis
Best gemeen het leven, jij werd maar 43 jaar oud
Ik snap het niet je had echt een hart van goud
Maar er zijn dingen die ik wel wil weten
Wees niet bang ik zal je nooit vergeten
Er is een plek in mn hart
Die is voor jou, die heb ik appart
Ook jouw warmte em gezelligheid, zo fijn
Ik kan het niet vatten meer
Het leven zal niet meer het zelfde zijn