Zoals ik ben
Ik vraag je niet
om te blijven
ik vraag
of je mij… erkent
zoals ik ben
in gedachten
stil
met je gesproken
omdat jij altijd bij me bent
dat deel van mij
verfoeid
te dichtbij
vaak naar de achtergrond geschoven
onzeker
ja
maar ik blijf dapper
in mijzelf geloven
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Woensdag, juli 19, 2006 06:36 |
| Onzekerheid is als een rat, knaagt latent aan stukjes, maar meestal onterecht. Knap geschreven, rakend en herkenbaar ook. Liefs, Artifex. |
|
| Fata Morgana: | Dinsdag, juli 18, 2006 23:48 |
| Blijf jij vooral in jezelf geloven, want geloof me maar het is de moeite waard... liefs en zussekus, Fata. | |
| mugje: | Dinsdag, juli 18, 2006 23:42 |
| Ik geloof in jou. De vraag om te erkennen.... ik hou van je zoals je bent met alles wat er in je speelt, in de voorgrond en de achtergrond Ik hou van je liefke xXx tom xXx |
|
| Rien de Heer: | Dinsdag, juli 18, 2006 22:51 |
| Een lief dinnetje als jij hoeft toch helemaal niet onzeker te zijn? Groetjesss, Rien. |
|
| romein: | Dinsdag, juli 18, 2006 21:29 |
| zozo knap hoor jij kunt het wel kvond hem leuk om te lezen goedavond xxx ferry |
|
| M@rcel: | Dinsdag, juli 18, 2006 20:19 |
| gewoon lekker blijven die je bent Annemieke Prachtig geschreven Liefs M@rcel |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juli 18, 2006 19:20 |
| blijf in je geloven en vertrouwen groetjes Dirk | |
| H.J.: | Dinsdag, juli 18, 2006 18:40 |
| Ook zonder plaatje toch een plaatje Annemieke. dapper dicht. kusss H.J. |
|
| Gert: | Dinsdag, juli 18, 2006 15:35 |
| Mooi krachtig gedicht. Groet, Gert |
|
| Klaes: | Dinsdag, juli 18, 2006 13:41 |
| volhouden dan groet/klaes |
|
| Innerchild: | Dinsdag, juli 18, 2006 12:32 |
| Gewoon zoals jij bent ... zo is het goed ! Liefs, Inner |
|
| KozMOCie: | Dinsdag, juli 18, 2006 12:30 |
| ik vind dat onzekerheid toch weliets heeft.. Mooi verwoord! liefs | |
| Gonny: | Dinsdag, juli 18, 2006 12:16 |
| Onzeker zijn we allemaal kanjertje maar bij geloven in jezelf. Wij doen dat ook je bent een pracht mens. Dikke knuffelkus Liefs Gonny Fijne dag |
|
| sunset: | Dinsdag, juli 18, 2006 11:07 |
| Kennen wij niet allen onze momenten van onzekerheid (Ja, zelfs ik). En jij, wie zou jou niet respecteren in jouw totale werkelijke zijn. Want enkel het alles toont de ware schoonheid. Toch? Liefs en warme genegenheidsknuf, sunset |
|
| (rottig)appeltje: | Dinsdag, juli 18, 2006 10:53 |
| goedzo..:) heel mooi verwoord, liefliefs appeltje |
|
| maria : | Dinsdag, juli 18, 2006 10:36 |
| ik wordt hier even heel stil van ....zo herkenbaar bewonderendswaardig mooi beschreven... liefs, maria |
|
| Lady Decadence: | Dinsdag, juli 18, 2006 10:34 |
| Zeker doen. | |
| hiljaa: | Dinsdag, juli 18, 2006 10:24 |
| blijven doen! mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke van der Ven | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||