Er zit nog steeds leven in de stilte
                                          Hoofden kommeren er niet om
                                          Golven hitte stromen milde vrede
                                          Eens per week een grauw gegrom.

                                          Droogte maakt de grassen geel
                                          Klamme nachten ogen dik
                                          Te veel licht en alle blauw
                                          Zoveel leven in de stilte.

                                          Met afstotelijke ritmen strooien de over-buren
                                          Met afgrijselijk krijsen rennen de kinderen rond
                                          En altijd als je wil slapen
                                          Altijd dan, zo lijkt.

                                          Klooiend de drieste dagen door
                                          Witte plekken op de grond
                                          Heel de wereld ervan de fotos geven
                                          Gloeiende bladeren in het zonlicht laven.

                                          En er spreken amper Engelen nog
                                          En er tronen bewebt vuil staan
                                          In plaats innig inwaarts varen
                                          De gelaten moe gestreden.

                                          Water is een hoopje modder
                                          Uit kadavers kronkelen slierten op
                                          Wat blijft, wat blijft?
                                          Gedrochtens hoofdeloos gezinder.

                                          Hoofdeloos in luide stilte
                                          Waar nog enkel leven huist
                                          Besluiten de wil in voortbestaan
                                          Vast als een ketting om de nek.

                                          Oud, zo lijkt, de dag-dame heen te gaan
                                          Onbesproken maar verraden door haar huid
                                          Staat ze temidden de jongere generaties
                                          Zich rimpelloos te wanen...

                                          En deze dichter dicht niet meer.



18'07'2006
theike