kon je maar
kon je maar
kon je maar lachen
en dansen
zomaar even
onbezorgd zijn
kon je maar luchtig
zonder tranen
leven
zonder pijn
wanneer het donker wordt
en ik jou hoor struinen
door de nacht
weet ik dat zelfs mijn woorden
jouw pijnen
niet verzacht
L!@
Reacties op dit gedicht
| Rien de Heer: | Woensdag, juli 19, 2006 21:30 |
| Laif.....zeg ik toch goed zo? Groetjes, Rien. |
|
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, juli 19, 2006 11:15 |
| Gij zeit een lief ding... Knuf Annemieke |
|
| Lia van der Fluit (L!@): | Woensdag, juli 19, 2006 09:25 |
| mooi Lia...dankje voor het meeleven met mijn depressies kus |
|
| hiljaa: | Woensdag, juli 19, 2006 08:27 |
| droefmooi! leven zonder pijn, kon het maar! ook een rustige woensdag hé knufliefs--hiljaa-- |
|
| Klaes: | Woensdag, juli 19, 2006 08:22 |
| mooi verwoord voor en over hem en hen... groet/klaes |
|
| Littledolphin: | Woensdag, juli 19, 2006 08:20 |
| stilte... | |
| sunset: | Woensdag, juli 19, 2006 08:16 |
| Herkenbaar (de beschrijvende ander). Maar zelfs dan woont naats het verdriet en de pijn, de lach en de vreugde. Altijd. Invoelende verwoording. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||