Begrip
De sleutel omgedraaid, geen mens om me heen
Enkel de luidruchtige stilte die vermoord wordt door een stem...
Mijn handen tegen mijn hoofd gedrukt, het barst bijna uiteen
Niemand die me begrijpen kan,enkel ik hoor de woorden, woorden van hem...
Tranen uiteengespat, maar bloed is wat ik zie
Die rode spetters op de grond, rood van liefde?? Ik weet het niet...
Gedachten dwalen in het rond, wat voel ik dan echt??
Verdriet, pijn angst...is dat de liefde waarvoor ik vecht?
Bloedspetters uiteengespat, maar tranen is wat ik zie...
Die lege druppels op de grond, het einde??
Ik hoop van niet...
Enkel de luidruchtige stilte die vermoord wordt door een stem...
Mijn handen tegen mijn hoofd gedrukt, het barst bijna uiteen
Niemand die me begrijpen kan,enkel ik hoor de woorden, woorden van hem...
Tranen uiteengespat, maar bloed is wat ik zie
Die rode spetters op de grond, rood van liefde?? Ik weet het niet...
Gedachten dwalen in het rond, wat voel ik dan echt??
Verdriet, pijn angst...is dat de liefde waarvoor ik vecht?
Bloedspetters uiteengespat, maar tranen is wat ik zie...
Die lege druppels op de grond, het einde??
Ik hoop van niet...
Reacties op dit gedicht
| yarno: | Dinsdag, maart 26, 2002 20:11 |
| supercool, blijf zo doorgaan, het is wel redelijk suicidaal getint, maar daar ben ik wel een liefhebber van. je kan zeer mooi je gevoelens omzetten in woorden, dat is een gave waar je tenvolle moet van genieten, vele groetjes yarno | |
| yarno: | Dinsdag, maart 26, 2002 20:10 |
Over dit gedicht
| Auteur: Debbe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2001 | ||
| Thema's: | ||