Wij roepen het hoog van de toren
Wij roepen het hoog van de toren
Ons tweede kleinkind is geboren
Voor de tweede maal word ik opa
Ditmaal van een kleine madonna
Ons mama die begint te blozen
Als oma tot meter verkozen
Voelt zij zich toch nog zo mooi en jong
wijl ik opa in de hoogte sprong
Weer een jaartje ouder geworden
Een tafel met almaar meer borden
Het doet het hartje toch zo een deugd
Als herleven wij nu onze jeugd
Niets is mooier al hier op aarde
Dan toen ik naar dit kindje staarde
Zo al in ons armen elk om beurt
In die kamer vol bloemen gekleurd
Ons tweede kleinkind is geboren
Voor de tweede maal word ik opa
Ditmaal van een kleine madonna
Ons mama die begint te blozen
Als oma tot meter verkozen
Voelt zij zich toch nog zo mooi en jong
wijl ik opa in de hoogte sprong
Weer een jaartje ouder geworden
Een tafel met almaar meer borden
Het doet het hartje toch zo een deugd
Als herleven wij nu onze jeugd
Niets is mooier al hier op aarde
Dan toen ik naar dit kindje staarde
Zo al in ons armen elk om beurt
In die kamer vol bloemen gekleurd
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, juli 20, 2006 11:02 |
| Mijn welgemeende felicitaties. Liefs en fijne zomerdag verder. Liefs, sunset PS: Ikke al driemaal. Ja ja. Altijd baas boven baas hé ;=). |
|
| Lady Decadence: | Donderdag, juli 20, 2006 10:33 |
| Welgefeliciteerd. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||