SPROOKJE
Sprookje..
Haar lichaam streelt
de struiken zacht,
haar haar,
verward
in takjes groen.
Haar ogen lokken
vogels uit hun nest.
Ze danst het best
als manestralen
vallen op het mos,
de vloerbedekking
van het bos.
Het gele maanlicht
schijnt,
weerkaatst in
ogenblikken.
Liefde van de
eerste nacht
die haar de
laatste sluier brak
geeft glans
aan eerlijk samenzijn
van prins en fee.
Zijn armen reiken,
lippen vragen
zachtjes,
ga je mee?
De geur,
jouw kleur
je rode hart,
verwacht,
vertrouwt,
je kleine hand
in mijne.
De liefdesspiegel
veilig in
ons blikkenveld
gaan wij
nog onbetreden
paden af.
Verkennend
met z'n twee
De sterren
wijzen ons
de weg.
Geluk speelt
zachtjes melodie
van liefde-tranen,
zacht en warm
vergoten
met elkaar.
De prins
hij opent
nieuwe werelden
voor haar.
WIL MELKER
27/08/2000
Haar lichaam streelt
de struiken zacht,
haar haar,
verward
in takjes groen.
Haar ogen lokken
vogels uit hun nest.
Ze danst het best
als manestralen
vallen op het mos,
de vloerbedekking
van het bos.
Het gele maanlicht
schijnt,
weerkaatst in
ogenblikken.
Liefde van de
eerste nacht
die haar de
laatste sluier brak
geeft glans
aan eerlijk samenzijn
van prins en fee.
Zijn armen reiken,
lippen vragen
zachtjes,
ga je mee?
De geur,
jouw kleur
je rode hart,
verwacht,
vertrouwt,
je kleine hand
in mijne.
De liefdesspiegel
veilig in
ons blikkenveld
gaan wij
nog onbetreden
paden af.
Verkennend
met z'n twee
De sterren
wijzen ons
de weg.
Geluk speelt
zachtjes melodie
van liefde-tranen,
zacht en warm
vergoten
met elkaar.
De prins
hij opent
nieuwe werelden
voor haar.
WIL MELKER
27/08/2000
Reacties op dit gedicht
| wil : | Dinsdag, augustus 29, 2000 08:22 |
| Iedere Fee heeft haar eigen bos, haar eigen sprookje met haar eigen prins, jullie sprookjes zijn zo mooi, zo lief, jullie maken je eigen geluk, jullie feeën, besef dat maar, je eigen bos, je eigen prins...je maakt je eigen geluk..gelukvogels..... liefs, wil |
|
| Liselot: | Maandag, augustus 28, 2000 21:00 |
| zo mooi.....hoe jij de lezer mee trekt in het sprookjes bos......waar haal je die inspiratie vandaan...wil......liefs....fee...... | |
| yentel: | Maandag, augustus 28, 2000 17:06 |
| Wil, Prachtig is dit. Terwijl ik het lees, stel ik het me voor... en zie het dan ook voor me! Zeker een gedichtje waarin ik mezelf herken, ben nog aan het ontdekken ... jij beschrijft het zo mooi... Ik zou het niet beter kunnen! Dikke knuff, yentel xxx |
|
| car: | Maandag, augustus 28, 2000 14:41 |
| wow wil, kippevel als ik lees.... hoe jij met jou woorden een schilderij tekent waarin ik mezelf zie staan...de natuur die ik bemin, het natuurlijk...mijn geluk......prachtig gedicht dit.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wil | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||