mijn hoofd gebogen.
het is zwaar bewolkt in mij.
het regent ingeloof.
ik zoek de zon die ik iedere morgen verwacht.
en die mijn pijn verzacht.
maar die zon komt niet meer.
sinds onze wegen scheiden is er een onbesproken woord.
wat me leven verlicht na deze moelijke vraag
en mijn wonden dicht.
de onvermoeide strijd.
het voelt soms als een ongelijke strijd.
wat de vraag is
is hoe weet ik zeker dat hij mij net zoveel mist.
hoe weet ik zeker dat hij net zoveel van mij houd als ik van hem.
ik zal mijn twijfels laten lopen door een blik in je ogen.
het voelde soms als een ongelijk spel.
met dit nu als gevolg
regen druppels komen uit de hel.
van verdriet uit mijn ogen.
zonder hoop op morgen.
god neem me mee
mijn hoofd gebogen
mijn lichaam is op
mijn ziel verward
mijn hart beschadigt en moe.
mijn geweten heb ik ver weg gestopt.
maar ver weg roept het naar mij.
maar ik ben te moe.
ik wil niet meer.
kon ik maar
naar huis.
naar het huis van je hart.
ik hou van jou.
4 ever.
Reacties op dit gedicht
| Sweet-babe: | Zaterdag, juli 22, 2006 13:04 |
| Mooi gedicht k weet hoe je je voelt sterkte ermee als je wilt praten ken altijd met mY liefs sweet-babe |
|
| (rottig)appeltje: | Vrijdag, juli 21, 2006 20:59 |
| erg mooi verwoord, liefliefs appeltje |
|
| M@rcel: | Vrijdag, juli 21, 2006 18:33 |
| stilmakend droef-mooi Knuffie M@rcel |
|
| itsme19: | Vrijdag, juli 21, 2006 16:02 |
| Kippenvel.. ik weet hoe je je voelt.. weet dat ik er voor je ben!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: lavendelvlinder | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||