Muziek, die ontroert
Muziek die ontroert
Muziek kan mij zo ontroeren
Ineens worden er nieuwe, oude gevoelens
Geboren
Het lijkt een verlangen van heimwee
Naar een ver verleden
Het is, alsof je het kent
Maar je kunt het niet echt delen
Die herinnering aan toen,
Is niet meer,
Die tijd komt wel weer
Flarden van herkenning komen voorbij
Het raakt mij diep, maar maakt ook blij
Toen ik werd geboren
Sloot de deur
Ik ging bij de aarde horen
En werd een mens
Met een eigen wil
En een menselijke grens
Als er dan ergens muziek speelt
Roert het mijn ziel weer diep
Dan is het iets uit het verre verleden dat mij riep
Misschien komt er ook bij u herkenning voorbij
Dat komt dan van hemelse hoven en niet van mij.
Muziek kan mij zo ontroeren
Ineens worden er nieuwe, oude gevoelens
Geboren
Het lijkt een verlangen van heimwee
Naar een ver verleden
Het is, alsof je het kent
Maar je kunt het niet echt delen
Die herinnering aan toen,
Is niet meer,
Die tijd komt wel weer
Flarden van herkenning komen voorbij
Het raakt mij diep, maar maakt ook blij
Toen ik werd geboren
Sloot de deur
Ik ging bij de aarde horen
En werd een mens
Met een eigen wil
En een menselijke grens
Als er dan ergens muziek speelt
Roert het mijn ziel weer diep
Dan is het iets uit het verre verleden dat mij riep
Misschien komt er ook bij u herkenning voorbij
Dat komt dan van hemelse hoven en niet van mij.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, juli 21, 2006 21:06 |
| Zo delend mooi en integer herkenbaar verwoord door jou. Chapeau. Liefs en nog een fijne avond, sunset |
|
| (rottig)appeltje: | Vrijdag, juli 21, 2006 20:04 |
| muziek.. voor ieder een eigen betekenis en eigen herinneringen.. zo mooi.. mooi geschreven!! liefliefs appeltje |
|
| switi lobi: | Vrijdag, juli 21, 2006 16:18 |
| Heel mooi! Liefsliefs....switi lobi | |
| Lento..: | Vrijdag, juli 21, 2006 16:06 |
| Waaw, echt mooi beschreven! Liefs, me |
|
Over dit gedicht
| Auteur: J.H. Vergne | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||