kosmos liefde
kosmos liefde
ik zweefals een veer
door jou kosmos
de kosmos van jou liefde
wieg jij mij
zachtjes in jou oneindelijke materie
heen en weer
onze zielen
diep met elkaar verstrengelt
in deze kosmos
verliezen wij ons
als twee meteorieten
die in de atmosheer beginnen te gloeien
vuurig straalend
zweefen wij
door onze kosmos
de kosmos van liefde
die ons bedekt
met sterren van zijn nacht
tot dat
de zoete morgen op ons wacht
die ons streelt met zijn liefe melodie
en onze liefde laat schrijfen
in zijn eigen poezie...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||