Kil


Er is verkoeling
in de diepten
van de zee

Er straalt verhitting
in van golven
in de wind

Waarheden kennen
belet ons
van stupiditeit

Er komt oorlog
van elkaars kennis
breken

Er ontstaat liefde
als er boven waarde
begonnen wordt

Er is verkoeling
Er zijn dagen
los gelaten

Van de strijd
onomkeerbaar
weg gedreven

Er zijn wensen
de ander
te zien

Er stralen verhitting
de witte wolven
verscheurend

Waar de kou
de eenling beven
laat

Waar je
voor het land
van de verkilling

Daar wonen enkel
de kannibalen
warm

Liefdeloos
de jongen
barend

Zonder
ooit
kind te zijn

Hitte en kou
houden de mens
weg

Van het
gewetenloze
grauw

Heb kou en hitte lief
en haat ze
beiden zijn gelijk

Maar laat het
zijn wat het is
ook bij anderen

Het is stupide
te denken
dat zij niet.





(Kil zijn is (ook voor de kou) de warmte verliezen.)

                                                                        22'07'2006.