Donker Hart
Het is donker en neer valt de regen,
soms kan ik daar niet goed tegen.
Net zo donker als in mijn hart,
het leven zwaar onderschat.
Ik neem obstakel na obstakel,
en wacht tevergeefs op een mirakel.
Hoelang zal het nu nog duren,
voordat de zon weer om 't hoekje van mijn hart komt turen.
Nu zit ik hier helemaal alleen,
met de stilte om me heen.
Zoveel vragen die nooit worden beantwoord,
met het "waarom" ploeg ik nu voort.
Jij,die me nog weinig zegt,
alles in mijn leven heeft lam gelegd.
Nu,alleen nog de wanhoop en de pijn,
en de vraag waar we morgen zullen zijn.
Ben ik hier en jij daar?
kreeg ik het antwoord nu maar.
Geen van beide zal uiteindelijk weten,
waar ik of jij hebt gezeten.
Het heeft ook geen zin me dit af te vragen,
is gewoon weer iets wat ik met me mee moet dragen.
Kwam er maar een einde aan die wanhoop en die pijn,
dan kan ik gewoon mezelf weer zijn.
soms kan ik daar niet goed tegen.
Net zo donker als in mijn hart,
het leven zwaar onderschat.
Ik neem obstakel na obstakel,
en wacht tevergeefs op een mirakel.
Hoelang zal het nu nog duren,
voordat de zon weer om 't hoekje van mijn hart komt turen.
Nu zit ik hier helemaal alleen,
met de stilte om me heen.
Zoveel vragen die nooit worden beantwoord,
met het "waarom" ploeg ik nu voort.
Jij,die me nog weinig zegt,
alles in mijn leven heeft lam gelegd.
Nu,alleen nog de wanhoop en de pijn,
en de vraag waar we morgen zullen zijn.
Ben ik hier en jij daar?
kreeg ik het antwoord nu maar.
Geen van beide zal uiteindelijk weten,
waar ik of jij hebt gezeten.
Het heeft ook geen zin me dit af te vragen,
is gewoon weer iets wat ik met me mee moet dragen.
Kwam er maar een einde aan die wanhoop en die pijn,
dan kan ik gewoon mezelf weer zijn.
Over dit gedicht
| Auteur: idr | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||