de renner en de wind
stampen, dreunen
tegen de wind
lijden, kreunen
ik ben het die vandaag wint
vechtend razen
vooraan is ’t te doen
waarom blijf jij blazen
dat is geen fatsoen
nog één kilometer
maar jij blijft op kop
het wordt maar niet beter
mijn bobijntje is op
nog even verbijten
daar ligt de meet
mijn krachten versmijten
omdat de wind mijn adem sneed
nog tweehonderd meter
het peloton is daar
ik word niet meer beter
wie wordt de winnaar
voorbij geraasd
door vele renners
ik was niet verbaasd
ook niet de kenners
toch mijn best gedaan
weet je wat ik vind
ik had op ’t podium gestaan
maar werd verslagen door de wind
tegen de wind
lijden, kreunen
ik ben het die vandaag wint
vechtend razen
vooraan is ’t te doen
waarom blijf jij blazen
dat is geen fatsoen
nog één kilometer
maar jij blijft op kop
het wordt maar niet beter
mijn bobijntje is op
nog even verbijten
daar ligt de meet
mijn krachten versmijten
omdat de wind mijn adem sneed
nog tweehonderd meter
het peloton is daar
ik word niet meer beter
wie wordt de winnaar
voorbij geraasd
door vele renners
ik was niet verbaasd
ook niet de kenners
toch mijn best gedaan
weet je wat ik vind
ik had op ’t podium gestaan
maar werd verslagen door de wind
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, juli 23, 2006 22:30 |
| Toppie deze. En, ik vond het het een buitengewone ouderwetse super Tour de France. En voor de - terechte - winnaar, petje af. Liefs en mijn warme genegenheid Hans, sunset (Ingo) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||