in eenzaamheid gevangen...
weer in eenzaamheid gevangen
huil me zachtjes weer in slaap
de pijn overheerst mijn gedachten
want alles doet zo'n zeer
het is alsof ik niet meer met de stroom mee ga
maar er juist tegen in
en het gevecht word gewoon te zwaar
dat ik niet meer weet waar ik moet beginnen
mijn hoofd zit gewoon echt vol
het gevoel van waarom ik dit nog zou doen
waarom langer vechten
als het me toch niet lukt
en toch weet ik diep van binnen
dat ik dit gevecht heus wel lukt
en toch houd iets me tegen
al weet ik niet wat
en toch moet ik doorgaan
al weet ik nu nog niet hoe
want het is alsof ik de bodem onder mijn voeten verlies
-en voel me alleen maar wanhopig-
en toch zoek ik de kracht
om door te gaan en te vechten
want ooit zal mij dit lukken
al voelt het nu van niet..
Reacties op dit gedicht
| *shining star__: | Donderdag, augustus 10, 2006 21:04 |
| heel mooi.. :) herken et.. xxx | |
| BBeer: | Dinsdag, juli 25, 2006 12:59 |
| iik herken dit..:''( mooi geschreven Kuss. |
|
| Paiin_*: | Maandag, juli 24, 2006 18:54 |
| Heel mooi & heel herkenbaar :''( Stiilmakend mooi.. [F] Hvj |
|
| verwelkt_bloempje: | Maandag, juli 24, 2006 11:57 |
| hééé, mooi neergeschreven hoor! :) kus&knuf annelies |
|
| hiljaa: | Maandag, juli 24, 2006 07:38 |
| voelend verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
| BO+: | Zondag, juli 23, 2006 22:56 |
| ben ik stil van geworden!nu weet ik zeker dat er nog zoveel mensen meemaken wat ik ook voel.was er maar iets of iemand die ons begrijpen kon liefs BO+ | |
| BO+: | Zondag, juli 23, 2006 22:56 |
| ben ik stil van geworden!nu weet ik zeker dat er nog zoveel mensen meemaken wat ik ook voel.was er maar iets of iemand die ons begrijpen kon liefs BO+ | |
