Een stukje afscheid
Waar ik mijn gedachten met moeite omschreef
las jij eroverheen met een ogenschijnlijk gemak
ik kan verder gaan dan mijn woorden me dragen
of ik kan afscheid nemen van hetgeen er was
Ik denk dat het nu tijd gekomen is
om afscheid te nemen van een stukje
een deel van een vriendschap misschien
de diepte zal sterven, het bovenste laagje blijft
Maar mijn verwarrende gevoelens en gedachten
zullen dan nu hopelijk rust krijgen -met hartpijn-
ik wil er nu voor gaan, proberen mezelf niet te pijnigen
door te denken dat het misschien toch anders kan
Van die keren dat we wel op één lijn lagen
heb ik voor de volle 100% genoten
en zal ik in mijn hart meedragen
naast de rust die het me geven zal
hoop ik.
Met liefs,
Reacties op dit gedicht
| scientist: | Vrijdag, juli 28, 2006 10:47 |
| Afstand nemen is iets anders dan afscheid nemen... Liefs |
|
| H.J.: | Maandag, juli 24, 2006 00:10 |
| Ik lees pijn en hoop, en toch ook een berustende glimlach van wat ooit was. liefs H.J. |
|
| Singlekoningin: | Zondag, juli 23, 2006 22:56 |
| flores: | Zondag, juli 23, 2006 22:43 |
| Dat je maar een stukje rust mag krijgen..pijnlijk zal het zijn, toch. Liefs! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eye witness | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||