De dode handen van vader
De dode handen van vader
Mijn hand glijdt zonder één enkel geluid
over het witte laken
Héél zacht langsheen je lichaam
dat daaronder roerloos ligt
Je handen langszij,
lichtjes ingevallen kaken,
je ogen voor altijd dicht
Voorzichtig,
haast bang om je pijn te doen
neem ik je hand
Je dode hand,
die me gisteren nog door men haren streek
Je hand, die toen ik je nog even riep
me nawuifde toen ik je verliet
Door mijn tranen heen
met héél veel pijn in mijn hart,
je hand nog steeds roerloos in de mijne
kijk ik naar dat lieve
oude getrouwe gezicht
Alles komt terug
ik herinner me je warme stem,
je grijze ogen,je hartelijke lach,
je ruwe sterke handen
Alles vader staat men verdere leven
in men geheugen gegrift
De deur wordt geopend
’t moment van waarheid is daar
‘kWil het echt niet
maar moet het doen
Verdrietig laat ik je gaan,
ik druk op je hoofd de allerlaatste zoen
Mijn hand glijdt zonder één enkel geluid
over het witte laken
Héél zacht langsheen je lichaam
dat daaronder roerloos ligt
Je handen langszij,
lichtjes ingevallen kaken,
je ogen voor altijd dicht
Voorzichtig,
haast bang om je pijn te doen
neem ik je hand
Je dode hand,
die me gisteren nog door men haren streek
Je hand, die toen ik je nog even riep
me nawuifde toen ik je verliet
Door mijn tranen heen
met héél veel pijn in mijn hart,
je hand nog steeds roerloos in de mijne
kijk ik naar dat lieve
oude getrouwe gezicht
Alles komt terug
ik herinner me je warme stem,
je grijze ogen,je hartelijke lach,
je ruwe sterke handen
Alles vader staat men verdere leven
in men geheugen gegrift
De deur wordt geopend
’t moment van waarheid is daar
‘kWil het echt niet
maar moet het doen
Verdrietig laat ik je gaan,
ik druk op je hoofd de allerlaatste zoen
Reacties op dit gedicht
| isis-helena: | Dinsdag, juli 25, 2006 23:07 |
| Dit is werkelijk prachtig. Ik ben diep ontroerd! Sterkte toegewenst, liefs Isis |
|
| M@rcel: | Maandag, juli 24, 2006 13:09 |
| dieprakend-ontroerend... heel veel sterkte en steun toegewenst om het verdriet te kunnen dragen Knuff M@rcel |
|
| Littledolphin: | Maandag, juli 24, 2006 10:40 |
| stilte....voel met je mee.liefs en sterkte | |
| Jannie Hoogendam: | Maandag, juli 24, 2006 10:38 |
| Dieprakend en ontroerend...voel heel erg met je mee Veel steun en sterkte met dit groot verlies Jannie |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Maandag, juli 24, 2006 10:24 |
| ontroerend mooi geschreven moge het weten , dat het leven niet eindigt bij de dood, een troost zijn sterkte, namasté, Anneke |
|
| secunde: | Maandag, juli 24, 2006 09:56 |
| heel mooi en ontroerend neergeschreven secunde |
|
| Robbertje: | Maandag, juli 24, 2006 09:47 |
| Heel gevoelig neergeschreven, de emotie is tastbaar en de liefde , de band tussen vader en dochter innig... je schrijft prachtig... xxx Robbertje |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, juli 24, 2006 09:26 |
| moge de steun van je vrienden troost bieden en goede herinneringen het verlies verzachten we hopen dat je de kracht vindt om dit verlies te dragen moge dit gebaar een teken van medeleven zijn veel sterkte | |
| hiljaa: | Maandag, juli 24, 2006 09:05 |
| intens en in droefheid gelezen herinnering komt even boven! sterkte met de verwerking! knufleifs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Maandag, juli 24, 2006 09:04 |
| Integer liefdevol-droef afscheidnemende verwoording. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tinneke 1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 24 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||