nu niet nooit niet!
jij verpest het leven van iedereen,
je denkt nooit aan andere,
daarom ben je vaak aleen.
totdat dit gaat veranderen.
De hogere school,
een nieuw begin,
je was iedereen's idool,
Je had het naar je zin.
Deed mee aan al het geweld,
van klein tot groot,
je voelde je als een held,
en belande daarna in de sloot
Gehaat door iedereen,
met pijn in je hard,
want je was weer aleen,
en raakte weer verward.
tijd heelt alle wonderen,
maar het lot was gevijld,
je bleef iedereen bedonderen,
maar alle angst en pijn heb je omzeild.
nu valt er geen land meer met je te bevaren,
je hard is gebroken van pijn,
maar 1 mooie herinering zal je bewaren,
dat is dat ik altijd bij je zal zijn.
Reacties op dit gedicht
| kylen: | Dinsdag, december 18, 2001 15:39 |
| inderdaad helemaal gelijk heb je gaat vaak zo...mooi gedicht :) kylen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2001 | ||
| Thema's: | ||