ik mis je
Ik sta in de sneeuw
vlokken vallen op mijn gelaat
en worden druppels
die zich vermengen met mijn tranen.
Ik denk aan jou
gedachten dwarrelen door mijn hoofd
en worden beelden
die zich een weg door mijn lichaam banen.
Nu schijnt de zon
de druppels en de tranen drogen op
maar de gedachten blijven.
Ik wou dat de zon een wolk was
die me tot bij jou zou kunnen drijven.
vlokken vallen op mijn gelaat
en worden druppels
die zich vermengen met mijn tranen.
Ik denk aan jou
gedachten dwarrelen door mijn hoofd
en worden beelden
die zich een weg door mijn lichaam banen.
Nu schijnt de zon
de druppels en de tranen drogen op
maar de gedachten blijven.
Ik wou dat de zon een wolk was
die me tot bij jou zou kunnen drijven.
Reacties op dit gedicht
| Ton Rijkers: | Dinsdag, december 18, 2001 21:11 |
| Beste Kim, Een gedichtje waardoor een oude ervaring van mij weer boven komt drijven. Ik weet precies hoe je je voelt. Hoe dan ook: Je onbeantwoorde liefde leverde in elk geval een mooi gedicht op. Groetjes, Ton Rijkers |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kim Van Houtven | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2001 | ||
| Thema's: | ||