Overgave
denk je dat we elkaar iets te vertellen hebben
denk je dat de chemie er ergens wel is
want weet je... dat gevoel had ik eerst wel
maar het afstoten van jou valt zo in herhaling
dat ik me afvraag of het wel verstandig is
hetgeen we afgesproken hebben
sorry, dat ik zwak ben
dat ik geen volhouder ben
sorry, dat ik 'het' niet zie
of het verkeerde zeg
je spreekt in talen die ik wel ken
maar die ik niet meer vertalen kan
en dat maakt me moedeloos
en ja, dan ben ik geneigd tot overgave
Reacties op dit gedicht
| scientist: | Vrijdag, juli 28, 2006 10:52 |
| Woorden zijn nooit meer dan een benadering van gedachten. liefs |
|
| mietjuh: | Maandag, juli 24, 2006 20:43 |
| herkenbaar zit ook te twijfelen over mijn vriend zie mijn gedicht: eerlijke twijfels | |
| Nemesis: | Maandag, juli 24, 2006 17:01 |
Waarom zou je je overgeven? Wees blij dat je de taal van verslagen mensen wel verstaat, maar niet meer kunt vertalen. Komt tijd, komt raad. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eye witness | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 24 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||