Veel gebeurt de laatste paar weken
Uit die anorectische periode gekomen voor een tijd
Ik probeer normaal te eten, maar weet niet meer wat dat is
Waardoor ik teveel eet, en alle controle raak ik kwijt

Eet ik teveel of is het normaal?
In ieder geval voel ik me schuldig, dik en te zwaar
Wil wel afvallen, maar mijn verstand begint te ontwaken
Afvallen, niets meer eten, kon ik het maar!

Maar ik begin te luisteren naar het stemmetje
Wat zegt dat het verkeerd is, maar het gevolg is dat ik haat
Ik kom aan, teveel in mijn ogen
Want ik haat het resultaat

Het resultaat van eten, aankomen en niet compenseren
Een te dik lichaam, wat ik sowieso ook al had
En gevoelens, schaamte, teleurstelling, haat en zwakte
Niet langer voel ik mij sterk, en ik heb het gehad

Door deze verandering in mijn eetpatroon gaat het slechter
Teveel verwarring, gevoelens en oorlog in mijn hoofd
Daardoor is het andere probleem, het snijden, erger geworden
Omdat ik mij niet hou aan de dingen die ik mezelf heb beloofd

Snijden, steeds meer, dieper en elke dag
Kwaad ben ik, boos op alles en iedereen
Maar vooral op mezelf, ik verdien niet anders dan dit
En stoppen, heb ik geprobeerd, maar ik ben te ver heen

De littekens staan er, voor altijd
De schaamte en haat tegenover mezelf zal er altijd blijven
Teveel gedachten vliegen door mijn hoofd, ik kan het niet meer aan
Maar probeer dat maar eens te omschrijven

Steeds vaker heb ik het helemaal gehad
Moe van alles, geestelijk, lichamelijk een wrak
Geen kracht om te vechten, of om de drang te negeren
Of om af te vallen, het lukt niet meer, ik ben te zwak

Thuis red ik het ook niet meer
Rond mijn vader voel ik zoveel woede een haat
Ik kan hem niet uitstaan, zoveel doet hij met mij
Dat ik het niet aankan, en weg wil, maar ik weet mij geen raad

Ik kan met dit alles niet omgaan, of erover praten
Het liefst ga ik weg, verlaat ik deze wereld, en mezelf verliezen
Zonder ooit meer iets te hoeven voelen
Als het zo kon, zou ik daarvoor kiezen

Elke dag hier, alleen of rond mijn ouders
Geen doel meer in mijn leven, wat heeft het dan voor zin
Als ik elke dag mezelf gek en kapot maak, en de schijn ophoud
Voor de omgeving, en ik voel mij gevangen ertussenin

Ik zie het niet meer, voel teveel pijn
Maar ik ben bang voor mezelf, voor wat ik mezelf aan kan doen
Ik wil dit niet meer, maar dood is wel het andere uiterste
Ik wil mij van al mijn problemen en gevoelens ontdoen

Op dit moment maakt de manier daarop mij niet meer uit
Ik weet dat ik dit niet langer zo trek
Er moet wat veranderen, en snel
Want ik ben hier niet langer op mijn plek