De ontmoeting
Dit moment zal ik nooit vergeten.
Nooit zal het uit mijn hersens zijn weg gesleten.
Het moment met jou.
Vanaf de eerste keer dat ik je zag, wist ik dat ik van je hou
Je lieve lach.
Je tranen van geluk
Ze kunnen nooit meer stuk
Want jij,
hoort gewoon bij mij
met je gezicht in mijn geheugen geprent
voel ik me zo verwend
ik heb je mogen zien
zal het ooit nog eens gebeuren misschien?
met je blik een laatsten keer
zijn mijn laatsten woorden dat ik je waardeer!
Nooit zal het uit mijn hersens zijn weg gesleten.
Het moment met jou.
Vanaf de eerste keer dat ik je zag, wist ik dat ik van je hou
Je lieve lach.
Je tranen van geluk
Ze kunnen nooit meer stuk
Want jij,
hoort gewoon bij mij
met je gezicht in mijn geheugen geprent
voel ik me zo verwend
ik heb je mogen zien
zal het ooit nog eens gebeuren misschien?
met je blik een laatsten keer
zijn mijn laatsten woorden dat ik je waardeer!
Over dit gedicht
| Auteur: sneeuwbaviaan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||