Reus op vuile voeten.
Gij zijt een trotse reus...
Met bronzen bergen bezaaid:
de almachtige Altai, de laaiende Oeral,
de kolkende Kaukasus, de blinkende Belucha!
Van zilv'ren rivieren doordrongen:
de ruisende Oeral, de opalen Ob,
de vloeiende Volga, de prachtige Petsjora!
Met gouden...
Gouden?
Rusland! Kijk nu eens, naar wat gij geworden zijt!
Walmende wolken verpesten uw lucht,
Sociale stormen teisteren uw mensen,
Etnische tempeesten vermoorden uw volk.
Rusland,
trotse reus
op vuile voeten...
Met bronzen bergen bezaaid:
de almachtige Altai, de laaiende Oeral,
de kolkende Kaukasus, de blinkende Belucha!
Van zilv'ren rivieren doordrongen:
de ruisende Oeral, de opalen Ob,
de vloeiende Volga, de prachtige Petsjora!
Met gouden...
Gouden?
Rusland! Kijk nu eens, naar wat gij geworden zijt!
Walmende wolken verpesten uw lucht,
Sociale stormen teisteren uw mensen,
Etnische tempeesten vermoorden uw volk.
Rusland,
trotse reus
op vuile voeten...
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Woensdag, december 19, 2001 00:34 |
| ook daar zal de natuur eens zegevieren dat is een cosmische wet........... pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hugo Serwy | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2001 | ||
| Thema's: | ||