Wat doet het mij toch pijn
Wat doet het mij toch pijn
Hoe treft mij iets zo diep
In al die valse schijn
Gesmoord door groot verdriet
Ze blinken van geluk
Wijl tranen nog steeds nat
Drogen bij mijn handdruk
Als ging het om een schat
De waarheid wordt gesmoord
Bij elk woord, elke zin
Waar de liefde niet scoort
Als één zich voelt te min
Geluk is maar een beeld
Dat eens door hen verwoest
Ook nooit meer mede speelt
Al lijkt het er zo koest
Hoe treft mij iets zo diep
In al die valse schijn
Gesmoord door groot verdriet
Ze blinken van geluk
Wijl tranen nog steeds nat
Drogen bij mijn handdruk
Als ging het om een schat
De waarheid wordt gesmoord
Bij elk woord, elke zin
Waar de liefde niet scoort
Als één zich voelt te min
Geluk is maar een beeld
Dat eens door hen verwoest
Ook nooit meer mede speelt
Al lijkt het er zo koest
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, juli 26, 2006 09:55 |
| En toch .. Weet je, soms is de liefde, zonder aanwijsbare reden, op en is het over. Dan vind ik persoonlijk dat men beter uit elkaar kan gaan dan gewoon - zoals vroeger - ongelukkig verder te leven. Al ben ik het met iedereen eens die zegt dat men vandaag de dag wel heel snel de sch(l)ei(ij)di(e)ngswweg bewandelt. Liefs en nog een fijne dag, sunset |
|
| Littledolphin: | Woensdag, juli 26, 2006 09:05 |
| waar,helemal waar en treffend verwoord.graag gelezen!liefs mij | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||