Identiteit
Momenten verstrijken
Ik begin mijn leven anders te bekijken
me met anderen te vergelijken
mijn doel kan ik maar niet bereiken
ik wil zo zijn als ieder ander
maar wat ik ben is de tegenstander
onderdrukt door verdriet
dat hindert een ander toch echter niet
verzonken in een traan
van woede begin ik op andere uit te slaan
wat is er dan toch zo anders aan mij
waarom kan ik niet zo zijn als jij
Ik begin mijn leven anders te bekijken
me met anderen te vergelijken
mijn doel kan ik maar niet bereiken
ik wil zo zijn als ieder ander
maar wat ik ben is de tegenstander
onderdrukt door verdriet
dat hindert een ander toch echter niet
verzonken in een traan
van woede begin ik op andere uit te slaan
wat is er dan toch zo anders aan mij
waarom kan ik niet zo zijn als jij
Reacties op dit gedicht
| Free@Bird: | Zondag, juli 15, 2007 19:50 |
| mooi geschreven deze sneeuwtje:) uiteindelijk is iedereen uniek. liefs, kerima;) |
|
| MelissaN: | Maandag, januari 29, 2007 21:35 |
| Mooi geschreven =) (K) | |
| Tamuril: | Donderdag, juli 27, 2006 16:37 |
| heel mooi:) ik vind mezelf hier in trug.. |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, juli 26, 2006 11:17 |
| heel moedig neergezet | |
| KozMOCie: | Woensdag, juli 26, 2006 11:13 |
| tis moeilijk als je jezelf kwijt bent..*jij bent jij* Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: sneeuwbaviaan | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||