Opnieuw de morgen...
De nacht omarmd
met koele zwarte vleugels
gedragen op de adem
van de stilte
zweef ik
door tijd en ruimte
ontmoet de nieuwe morgen
met z'n gouden stralen
en probeer
weer mens te zijn
~((O))~
met koele zwarte vleugels
gedragen op de adem
van de stilte
zweef ik
door tijd en ruimte
ontmoet de nieuwe morgen
met z'n gouden stralen
en probeer
weer mens te zijn
~((O))~
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Zaterdag, oktober 06, 2012 18:32 |
| Mooie gedichten schrijf je!! Dikke knuffel, allysson | |
| Elenore De Groote: | Vrijdag, maart 28, 2008 05:44 |
| ja, mooi :) | |
| Funky_Girl_Kitty: | Maandag, januari 22, 2007 16:26 |
| mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: free | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||