Golven van pijn
Dobberend in een bootje
Op de golven van de pijn
Toch wel blij om hier heel even
Heel alleen te kunnen zijn
Mijn gedachten in het verre
Denkend aan die zware tijd
Pijn, verdriet en haat, ellende
Daarvan ben ik nu bevrijd
Hoe jij m'n leven hebt bepaald
Heb ik nooit tegen jou gezegd
Een deel van m'n leven is door jou verwoest
En zal nooit worden gehecht
Hoewel de wond wel zal genezen
Blijft het lidteken voorgoed bestaan
Ik zal jou nooit kunnen vergeven
Wat jij me ooit hebt aangedaan
Reacties op dit gedicht
| _Zonneschijn_: | Donderdag, juli 27, 2006 20:23 |
| Prachtig verwoord! Liefs |
|
| kolibrie: | Donderdag, juli 27, 2006 08:55 |
| Bedankt, voor je verwijten. | |
| (rottig)appeltje: | Woensdag, juli 26, 2006 22:22 |
| heel mooi verwoord dit.. liefliefs appeltje |
|
| isis-helena: | Woensdag, juli 26, 2006 21:56 |
| Voelbare pijn in dit gedicht. Erg mooi verwoord! Liefs Isis | |
Over dit gedicht
| Auteur: *Starlight* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||