Lieflijk
..
Ik vond haar in een lelie
drijvend op het watervlak
ze lag als in een sprookje
slapend onder ‘t bladerdak
zachtjes dreef zij mij toe
en ik legde haar een deken
van gras en geurend kruid
O d’avond nooit – zo eeuwig geleken
Ik keek haar als een droom
tot de morgen aan ons brak
ik wiegde haar met golven
op ‘t water tikte ’n elzentak
Ik keek tot slaap mij kwam
en viel - neer in ‘t hoge gras..
in de hoop dat zij, nog even
bij mij was
F.
Reacties op dit gedicht
| HIJ&ZIJ: | Woensdag, augustus 09, 2006 19:33 |
| Overzeese vriend? Woon je dan zo ver Kuijlemans? Je schrijft enorm pakkend, |
|
| ana (stacia): | Dinsdag, augustus 01, 2006 21:48 |
| En voilà. De parel onder de zwijnen. (al mag niemand die varkentjes persoonlijk nemen). Deze is gewoon schitterend. Gelezen en herlezen - in bewondering. liefs ana |
|
| sunset: | Donderdag, juli 27, 2006 11:06 |
| Schitterend poëtisch dit mijn vriend. En, waar was je nou zo lang. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
| wijnand.: | Donderdag, juli 27, 2006 01:33 |
| wat heerlijk om weer eens poëzie te lezen | |
| secunde: | Donderdag, juli 27, 2006 00:55 |
| prachtig secunde |
|
| Emilia: | Donderdag, juli 27, 2006 00:26 |
| Heel mooi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||