Het stervenswater
Het stervenswater
mijn figurantenrol benader door
de lessen die ik mag ontvangen
in een strak omlijnde script
het bladerdak van mijn woud
reept de stralen van de zon tot
kleine openingen en vandaar
zie ik met half gesloten ogen
de waanzin van dit leven
doch ik geneer mij niet voor
mijn eigentijdse geneugten, daar
ik hart en ziel gespiegeld heb in
het stervenswater waarin ik mij
heb gegooid
elze
Reacties op dit gedicht
| Lia van der Fluit (L!@): | Donderdag, juli 27, 2006 16:20 |
| met dit weer is het lekker om een koude douche te krijgen...laifs,, | |
| chocaatje: | Donderdag, juli 27, 2006 11:55 |
| prachtig vooral die laaste zinnen spreken me erg aan.Liefs mieke | |
| M@rcel: | Donderdag, juli 27, 2006 11:26 |
| wat een pracht van een gedicht Elze schitterend Liefs M@Rcel |
|
| L!a: | Donderdag, juli 27, 2006 09:06 |
| mooi laiverd laifs lia |
|
| sunset: | Donderdag, juli 27, 2006 09:00 |
| Een ware poëtische pracht. Liefs en mijn genegenheid, sunset PS: En de waanzin IN dit leven wordt veroorzaakt door mensen, nooit door het Leven. |
|
| hiljaa: | Donderdag, juli 27, 2006 08:52 |
| stervens nabij voor ieder mens wij lopen zij aan zij voor niemand een grens je hebet dit weer krachtig verwoord! knufkusleifs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||