Ondoordringbaar bos
Langzaam lopend
door het ondoordringbare bos
van mijn gevoelens
Kom ik steeds
dezelfde bomen tegen
Bomen die ik
als het even kon
graag zou ontlopen
Maar met onverwoestbare kracht
Houden ze me tegen
zodat ik toch weer aan ze denk
door het ondoordringbare bos
van mijn gevoelens
Kom ik steeds
dezelfde bomen tegen
Bomen die ik
als het even kon
graag zou ontlopen
Maar met onverwoestbare kracht
Houden ze me tegen
zodat ik toch weer aan ze denk
Reacties op dit gedicht
| *Starlight*: | Zaterdag, juli 29, 2006 00:05 |
| Winterklaas: bedankt voor je reactie. Noworriez.nl? Dat zal wel van iemand anders zijn.. |
|
| winterklaas: | Vrijdag, juli 28, 2006 22:08 |
| je moet de bomen aanvaarden.....zeker in een bos. rare vraag misschien, maar weet jij iets over noworriez.nl? |
|
| (rottig)appeltje: | Donderdag, juli 27, 2006 11:54 |
| erg moooi, in dit gedicht, zijn t meer dan bomen.. erg mooi gedaaan..:) liefliefs appeltje |
|
| isis-helena: | Donderdag, juli 27, 2006 10:16 |
| Mooi verwoord *Starlight* Liefs Isis | |
| sunset: | Donderdag, juli 27, 2006 10:15 |
| Niet ontlopen maar ''omlopen''. Totdat elke ''boom'' een plaatsje heeft. Liefs en hopelijk nog een heel fijne ''boswandeling''. sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Starlight* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||