Het blijft...
In de tunnel van verdriet
Waar ik geen licht meer in zie
Waar het gemis mijn lichaam aan raakt
Waar ik onttiegelijk hete tranen laat
En tot in mijn ziel de leegte voel
Daar is mijn leven onderkoelt
Afscheid nemen doet zo'n pijn
En het zal dan ook altijd bij me zijn
En blijven tot mijn laatste snik
Een kind verliezen blijft,
weet ik...
Kuzz Jouw trotse mamm
Waar ik geen licht meer in zie
Waar het gemis mijn lichaam aan raakt
Waar ik onttiegelijk hete tranen laat
En tot in mijn ziel de leegte voel
Daar is mijn leven onderkoelt
Afscheid nemen doet zo'n pijn
En het zal dan ook altijd bij me zijn
En blijven tot mijn laatste snik
Een kind verliezen blijft,
weet ik...
Kuzz Jouw trotse mamm
Reacties op dit gedicht
| Tweety-ysje: | Zondag, augustus 05, 2007 17:30 |
| veel sterkte xxx | |
| vampia luna venus: | Woensdag, augustus 09, 2006 15:26 |
| zo vervelend voor je meis niet verdient maar zo mooi geschrefen heb dr tranen van in mn ogen gekregen heel veel sterkte en dikke knuffels kusjes luna |
|
| b.koopmans: | Woensdag, augustus 02, 2006 15:31 |
| jeeh verschrikkelijk,wat naar om te lezen,heel veel sterkte hier mee.... | |
| Hans Winter: | Vrijdag, juli 28, 2006 21:04 |
| zo verloren voor immer geboren, het leven lijkt om door te geven, maar wat voltooide je halverwege, waaraan begin je nog ooit zonder je kind. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jouw-kleine-meis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||