De stilte die je zoekt
Ik mis helaas bij thema's: ONGELOOF.
De stilte die je zoekt.
Bossen waar de vogel zingt,
Zoekend naar de blijde stilte
Die je soms tot rusten dwingt
Dan overvalt je plots de kilte.
Achter blikjes, troep, verscholen
Vind je uiteindelijk de plek
Waar de wespen onverholen
Genieten van die fijne stek.
Je wilt het echt niet weten,
Je hart draait om van chagrijn
Daar hebben mensen gezeten,
Nog erger dan een zwijn.
28-7-2006
Reacties op dit gedicht
| Siseria: | Dinsdag, september 05, 2006 19:38 |
| die laatste zinnen zijn zeer komisch ^^ | |
| Lia van der Fluit (L!@): | Vrijdag, juli 28, 2006 14:49 |
| wa kunde gij mooi schrieven man,,, | |
| sunset: | Vrijdag, juli 28, 2006 13:45 |
| Zo gaat het heel dikwijls inderdaad. En overal. Al roer ik wel mijn mondje als ik nestvervuilers betrap (Zelfs met het gevaar van een pak slaag). Treffend tonend verwoord. Liefs en fijne natuurdag, sunset |
|
| Jasa: | Vrijdag, juli 28, 2006 13:03 |
| Mooi, heel mooi omschreven. Dit is pure waarheid. Ik hoop dat dit veel mensen zullen lezen en dat er dan een lampje zal beginnen branden om er iets aan te doen. |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, juli 28, 2006 12:28 |
| heel goed verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||