Ik loop door de straten…
Helemaal alleen…
Het is zo verlaten…
Waar kan ik nu nog heen?
Ik blijf maar zoeken…
Een plek om te schuilen…
Ik kijk in alle hoeken…
Maar vind geen plek om te huilen…
Ik ga verder naar het centrum van de stad…
Ik zie gelukkige mensen…
Geluk ik wou dat ik dat had…
Ik blijf daarvoor wensen…
Ik loop verder naar een sloppenwijk…
Overal mensen zonder geld…
Ze zijn totaal niet rijk…
Maar zijn gelukkig en dat is wat telt…
Ze lachen en hebben plezier…
Ze voelen zich goed en hebben het fijn…
Dat ze arm zijn scheelt ze geen zier…
Als ze maar gelukkig zijn…
Ik zie een meisje zitten in een hoek…
Ik ga voorzichtig naar haar toe…
Ze heeft een gescheurde trui en een vieze broek…
Ze lijkt zo verschrikkelijk moe…
Ze kijkt me voorzichtig aan…
Ze lijkt bang te zijn…
Ik zie een traan…
Ze is nog zo klein…
Ik sla mijn armen om haar heen…
Ik wil haar alle mijn liefde geven…
Ik wil dat de verdriet verdween…
Dat ze gelukkig kan leven…
We lopen samen naar mijn huis…
Ze komt binnen en ze weet niet waar ze kijken moet…
Ze voelt zich meteen thuis…
Slapen is het eerste wat ze doet...
Ik zie hoe ze erbij ligt…
Ze is zo fijn aan het dromen…
Ik zie een glimlach op haar gezicht…
En weet dat alles goed zal komen…
Auteur: gergie | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 28 juli 2006 | ||
Thema's: |