Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Ik keek in zijn ogen...
Ik keek in zijn ogen
Met dood in de ogen
Staarde hij aan
Met tranen in ogen
Gewoon weggegaan
Je weet niets te zeggen
Alles cliche
Hij niets uit te leggen
Verhalen doorsnee
Ik keek in zijn ogen
Zag moeder van mij
Ogen die staren
Is dood dichterbij
Vervloekt zij de ziekte
Zo'n heel prachtig mens
Ligt daar
Te verkankeren
Hoever trek je grens
Jannie
Deze fijne man was de gymleraar
van mijn zoon
op de basisschool
Reacties op dit gedicht
Jannie Hoogendam vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
tumtumgek
:
Vrijdag, juli 28, 2006 20:13
pff.. stilte
heel droef-mooi geschreven.
vreselyke ziekte.
LiefSs
M@rcel
:
Vrijdag, juli 28, 2006 19:30
dit maakt intens stil....
prachtig mooi verwoord en geschreven Jannie
Dikke knuff M@rcel
Over dit gedicht
Auteur:
Jannie Hoogendam
Gecontroleerd door:
Innerchild
Gepubliceerd op:
28 juli 2006
Thema's:
[Ziekte]
[Verdriet]
[Verwarring]