Zonder rede
Ooit waren er tranen
Tekens gevolgt door vragen
In een speling van het licht
Waarna het toch vervaagde
Ooit was het maar een spel
Een kind, een hoek, wat fel
Misschien een beetje te
Maar het werkte wel
Ooit gooide ik zomaar
Woorden met gebaar
Redeloos geworden waarom
Wist ik het maar
Ooit waren er kuilen
Een wang, een lach, verschuilen
Geschiedenis herhalend
Toen ik eerst nog
Redeloos kon huilen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: dientjh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||